Krakowianka to wczesna odmiana rzodkiewki, przeznaczona do całosezonowej uprawy z siewu bezpośredniego, na stanowiskach polowych oraz pod różnego rodzaju osłonami. Roślina rozwija się w formie, osadzonego w gruncie, zgrubienia korzeniowego zwieńczonego rozetą liściową, ułatwiającą zbiór dojrzałych warzyw. Dla zapewnienia optymalnych warunków rozwojowych, przy byt gęstych wschodach, zaleca się wykonanie przerywki.
Odmiana Krakowianka wytwarza regularne, niemal kuliste zgrubienia, zakończone długim, białym ogonkiem, pokryte gładką, dwubarwną skórką. Przeważająca część zgrubienia ma czerwone lub karminowoczerwone wybarwienie, które w dolnej części przyjmuje śnieżnobiałą barwę. Miąższ o chrupiącej strukturze, jednolity kolorystycznie, biały, o wysokich walorach smakowych. Zgrubienia charakteryzują się wysoką trwałością, nie mają tendencji do parcenia, są bardzo twarde oraz osiągają średnicę dochodzącą nawet do 4 cm. Dla zapewnienia stałego dostępu do świeżych zbiorów zaleca się prowadzić wysiew nasion w regularnych, dwutygodniowych odstępach.
Odmiana Krakowianka, podobnie jak pozostałe odmiany rzodkiewki, jest uprawiana z przeznaczeniem do konsumpcji bezpośredniej, w formie przekąski lub przystawki, jako dodatek na kanapki i do twarogów, jako naturalna dekoracja potraw i posiłków lub jako składnik sałatek i surówek warzywnych. Warzywo, z uwagi na krótki okres wegetacji, jest polecane do uprawy krótkoterminowej, jako przedplon, śródplon lub poplon.
Zgrubienia: duże, o regularnych, niemal kulistych kształtach, osiągające średnicę dochodzącą do 4 cm, zakończone długim, białym ogonkiem, pokryte cienką i gładką skórką, niejednolite kolorystycznie, dwubarwne, przeważa intensywne czerwone lub karminowoczerwone wybarwienie, które w dolnej części jest zastępowane śnieżnobiałą barwą, utrzymują intensywne wybarwieni po zbiorze, miąższ biały, o chrupiącej strukturze i wysokiej trwałości, nie wykazuje tendencji do parcenia, bardzo twardy, o wysokich walorach smakowych.
Zastosowanie: do bezpośredniej konsumpcji, w formie przekąski lub przystawki, jako dodatek na kanapki i do twarogów, jako składnik sałatek i surówek warzywnych, do dekorowania potraw i posiłków, do uprawy krótkoterminowej.
Termin siewu: od połowy marca do połowy września, na stanowiska polowe lub pod osłony.
Rozstawa: 20 x 2 cm.
Termin zbioru: od kwietnia do połowy października.
Mrozoodporność: roślina częściowo mrozoodporna, dobrze znosi krótkotrwałe spadki temperatury, dla celów konsumpcyjnych uprawiana w cyklu jednorocznym.
Stanowisko: nasłonecznione, o podłożu zasobnym w składniki pokarmowe, żyznym i odpowiednio wilgotnym.
